2/91

Chaldejczycy

Chaldejczycy to wojenny, agresywny lud pochodzący z gór Kurdystanu. Prawdopodobnie są oni identyczni z ludem o nazwie Haldijan, zamieszkującym Urartu, to jest Ararat albo Armenię. Starożytni Chaldejczycy są wspominani w inskrypcjach babilońskich. Pierwsze wzmianki na ich temat w zapiskach assyryjskich pojawiają się za panowania Assurbanipala II (883-859 r.p.n.e.), jakkolwiek początek ich egzystencji sięga na pewno poza rok 1000 p.n.e. Król assyryjski Tiglath-Pileser III (745-727 r.p.n.e.) za swego panowania podbija Babilon, który od pewnego już czasu był niepokojony przez Chaldejczyków i koczownicze plemiona aramejskie. W 731 r.p.n.e. chaldejski król Ukinzer mianował się królem Babilonu. Został on obalony w 728 r. przez Tiglath-Pilesera III, który wstąpił na tron Babilonii i panował pod imieniem Pul. Po nim na tronie Assyrii zasiadł Salmanasar IV (726-722), zaś nad Babilonią zapanował Merodach-Baladan, Chaldejczyk. Merodach-Baladan został pokonany przez Sargona, lecz utrzymał się jako król aż do 709 roku, kiedy to Sargon objął swym panowaniem także Babilonię. Za czasów Ezechiasza (702 r.) w Babilonii panował Merodach-Baladan, syn Baladana. Dopiero począwszy od 625 r. władza Chaldejczyków zaczyna rozciągać się na Assyrię. W tym czasie Nabopolasar zbuntował się przeciwko Assyrii i założył Imperium Nowobabilońskie. Odbudował on miasto Babilon. W 14 roku swego panowania (612 r.) wraz z Kijakserksesem Medem i królami scytyjskimi podbija on i całkowicie pustoszy miasto Niniwę (por. Nahum 3:1-3). W 605 r.p.n.e. na tron wstępuje jego syn, Nabukednasar II. Za jego królowania Juda i Jeruzalem zostały wzięte w niewolę, a wojska chaldejskie podbiły cały ówczesny świat. Nabukednasar uczynił z Babilonu najświetniejsze miasto starożytności (por. Daniel 4:30). Po Nabukednaserze panował jego syn Evil-Merodach (562-560), który został zamordowany przez swego szwagra Neriglissara (560-558). Następny król, Labashi-Marduk, panował jedynie trzy miesiące i został obalony przez uzurpatora Nabonida, którego syn Balsazar (Daniel 5) był współregentem aż do upadku imperium chaldejskiego w 538 r.p.n.e. To, że tak niewielki kraj Chaldei był w stanie wydać naród posiadający wystarczającą moc, aby podbić i panować nad ówczesnym światem, jest jednym z cudów historii. (M.F. Unger)

Stella Merodacha-Baladana