R-351

SIEDEM ZBORÓW – SMYRNA

Obj. 2:8: „A do anioła zboru w Smyrnie napisz”.

Smyrna znaczy mirra, słowo to pochodzi z arabskiego mara – być zgorzkniałym. Natomiast hebrajskie słowo mara, Izraelczycy użyli w odniesieniu do pierwszej wody znalezionej na pustyni. 2 Mojż. 15:23. Słowo mara zostało także użyte by opisać Noemi w jej nieszczęściu Rut 1:20 .

Symboliczne znaczenie tytułu będzie: do zboru w gorzkim nieszczęściu. To doskonale zgadza się z cechami okresu Smyrny. Chronologiczne umiejscowienie obejmuje okres od końca Efezu lub też wcześniej do początku panowania Konstantyna. Okres pełen strasznych, pogańskich prześladowań. [Jest to czas panowania od Nerona, ok. 60 r.n.e. do Konstantyna 323 r.n.e. – przyp. tłum.]

List wysyła ten, który określa się jako: „pierwszy i ostatni, który umarł, a ożył”.

List sam w sobie jest pocieszeniem i nadzieją dla cierpiących męczenników. Tak jakby Jezus powiedział: „Nie bójcie się, moi wierni; Byłem przed tymi prześladowaniami i będę kiedy one miną, zadbam o was. Ja także zmarłem przez tą samą siłę. Nie bójcie się iść moimi śladami. Zobaczcie, powstałem w chwale, w mocy i nieśmiertelności. Naśladujcie mnie! Znam twoje uczynki, ucisk i ubóstwo (lecz tyś bogaty).” Jest to wypowiedź z wielkim naciskiem. Tak jak powiedział Jezus: Wy ubodzy? – Nie, nie, patrzycie na rzeczy, które są widoczne, lecz popatrzcie, królestwo niebios jest wasze. Tu jest krzyż, tam będzie korona.

Jezus przypomina im, że i on słyszał bluźnierstwa tych, którzy uważali się za wybrańców bogów, do nich teraz kieruje prawdziwe, odpowiednie i symboliczne imię – Szatan, Diabeł itd. – Obj. 2:13, 3:9, 12:9. „ Nie lękaj się cierpień, które mają przyjść na cię. Oto diabeł (moc pogan) wtrąci niektórych z was do więzienia, abyście byli poddani próbie, i będziecie w udręce przez dziesięć dni.” Oczywiście jest to symboliczny czas – dzień to rok. Jasno odnosi się to do najokrutniejszych prześladowań rozpoczętych w 303 r.n.e. przez cesarza rzymskiego, Dioklecjana. Jeden z amerykańskich historyków napisał: „Podczas owych dziesięciu lat, prześladowania były zaledwie złagodzonym horrorem, mnóstwo chrześcijan śmiertelnie cierpiało. Pod koniec tego czasu imperialni mordercy wychwalali, że wyniszczyli imię chrześcijan i ich religię przywracając w ten sposób chwałę bogów do ich wcześniejszej czystości i splendoru.” Poprzez te wszystkie doświadczenia, wierne stadko mając w pamięci śmierć męczenników, powinno popatrzeć na Niebiosa jako chwalebny ukłon obietnicy, żywe słowa w listach Prawdy: „Bądź wierny, aż do śmierci, a dam ci koronę żywota. Kto ma uszy, niechaj słucha. (...) Zwycięzca nie dozna szkody od drugiej śmierci.”

W. I. MANN

Zion's Watch Tower, maj 1882
(Niepublikowany w języku polskim)

Do góry