R-5038b

TAJEMNICA KRÓLESTWA

LEKCJA Z EWANGELII WEDŁUG ŚW. MARKA (Mar. 4:1-20)

"Z cichością przyjmijcie słowo wszczepione, które może zbawić dusze wasze” (Jak. 1:21)

Zbawienie dostępne w czasie obecnym, jest możliwe tylko przez wiarę, wiara zaś zależy od pewnej znajomości a znajomość, czyli objawienie otrzymaliśmy od Boga, ponieważ, jak mówi Św. Piotr: "Od Ducha Świętego pędzeni będąc, mówili świeci Boży ludzie” (2 Piotra 1:21). W tym wieku Bóg powołuje takich, którzy mają otwarte uszy oceny na Jego poselstwo. Takimi są głównie spracowani, obciążeni i schorowani grzechem, przeważnie ubodzy tego świata, bogaci w wierze.

Nie wystarcza, że oni to poselstwo usłyszeli, przyjmują je, odwracają się od grzechu i poświęciwszy się Bogu i Jego służbie, przyjętymi są przez Boga w zasłudze Chrystusowej i są spłodzonymi z Ducha Świętego. Od tej chwili może być o nich powiedziane, że są zbawieni i że mają żywot wieczny, jeżeli postępować będą pewną nakreśloną drogą, co włącza badanie Boskich instrukcji i obietnic, wzrost w wierze, modlitwy, posłuszeństwo Bogu i ufność aż do końca.

Główną nauką niniejszej lekcji jest wykazać ważność przyswajania sobie właściwego pokarmu duchowego, korzystania z niego i nie dozwolenie, aby nowa natura była zadławiona ziemskimi nadziejami, celami i ambicją. Tacy zwycięzcy będą współdziedzicami z Chrystusem, w Jego chwalebnym tysiącletnim Królestwie.

PRZYPOWIEŚĆ O ROZSIEWCY

Pan Jezus wypowiedział przypowieść o rozsiewcy dobrego nasienia, z którego pewne ziarna padły obok drogi i zostały wydziobane przez ptactwo; inne padły na grunt skalisty, gdzie nie miały głębokości gleby i nie przyniosły pożytku; niektóre padły między ciernie i zostały zaduszone, a jeszcze inne ziarna padły na dobrą glebę i wydały pożytek, jedno trzydziestokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny a inne stokrotny. Uczniowie zostali wprawieni w zakłopotanie, nie mogli zrozumieć tej przypowieści i zapytali wielkiego nauczyciela o jej znaczenie.

W odpowiedzi Swej Pan dał im do zrozumienia, że On chciał, aby oni przypowieść tę zrozumieli i że ona dotyczyła Królestwa Bożego, lecz nie miała być zrozumiana przez obcych. Wyjaśnił, że właśnie dla tego On najwięcej uczył w przypowieściach, aby ogół, choć miał oczy i uszy, nie zrozumiał, ponieważ nawet wielu z Żydów nie było w odpowiednim stanie serca, aby zrozumieć i korzystać z tych nauk o Królestwie. Tylko tacy, którzy pragnęli stać się członkami tej klasy królewskiej, i byli gotowi podjąć trudne warunki "wąskiej drogi” – jedynie tacy mieli zupełnie i jasno zrozumieć lekcje dotyczące owego Królestwa. To harmonizuje z całym sposobem Boskiego postępowania w czasie obecnym. Czytamy: "Niezbożni nie zrozumieją, ale mądrzy (według Boga) zrozumieją”. I znowu: "Tajemnica Pańska objawiona jest tym, którzy się Go boją (którzy czczą Boga), a przymierze Swoje oznajmuje im” (Dan. 12:10; Ps. 25:14).

ZNACZENIE NASIENIA

W wierszu 13 Pan daje do zrozumienia, że ta przypowieść będzie dla Jego naśladowców jakoby ogólnym kluczem do wytłumaczenia wszystkich Jego przypowieści. "Nasienie” nie oznacza literalnego nasienia, "ptaki” nie są istotnymi ptakami, a ciernie nie oznacza literalnego ciernia itd. Wielki nauczyciel wytłumaczył ową przypowieść następująco:

1. Rozsiane nasienie oznacza Słowo Boże. Więcej nawet, ono oznacza pewien szczególny element, czyli pewien zarys Słowa Bożego, dotyczący Królestwa.

Ujawnia to Św. Mateusza opis tej samej przypowieści (Mat. 13:19): "Gdy kto słucha słowa o tym królestwie a nie rozumie, przychodzi on zły i porywa to co wsiano w serce jego; tenci jest on, który podle drogi posiany jest”. Niniejsza lekcja mówi, że tym złym jest Szatan. Zatem Szatan i jego narzędzia są przedstawieni w tej przypowieści, w owych "ptakach niebieskich”, a lekcją tego jest, że bez względu jak dużo Ewangelii o Królestwie byśmy słyszeli lub czytali, pożytku z tego nie otrzymamy, jeżeli tego, co słyszymy lub czytamy, nie zrozumiemy.

Widocznym, więc jest, że wiele badań biblijnych i czytania religijnych książek jest stratą, z powodu niezrozumienia. Następną lekcją jest, że powodem, dlaczego "dobre nasienie” nie wnika do wyrozumienia jest to, że serce nie znajduje się w przychylnym stanie. Jak ścieżka przy drodze, ono jest twarde. Serca twarde, samolubne i zarozumiałe, nie są sposobne do zrozumienia Pańskich przypowieści i chwalebnego Królestwa, o którym one uczą.

GRUNT SKALISTY

2. Ziemia opoczysta, czyli grunt skalisty przedstawia tych, którzy gdy usłyszą poselstwo o Królestwie, radują się i mówią: Jak pięknie to brzmi! Jak wspaniałym będzie, gdy Mesjasz zapanuje w sprawiedliwości, aby świat błogosławić, i podnieść ten biedny, zdegradowany rodzaj Adamowy! Jak wielkim jest przywilej stać się członkiem Oblubienicy Chrystusowej, być z Nim wspólnikiem w Jego chwalebnym dziele i Królestwie! Jednak klasa pokazana w gruncie skalistym nie ma głębokości charakteru; są to tylko osoby uczuciowe.

"Nasienie”, czyli poselstwo Królestwa, które tacy z radością słuchają na początku, nie dojrzewa w ich sercach, bo są zbyt płytkimi, nie dosyć statecznymi w swym zamiłowaniu do sprawiedliwości. Pod tą powierzchnią oni są twardego serca i samolubni, gdy więc zauważą, że to nasienie królestwa jest niepopularne, że sprowadza pewne szykany, pogardę a może i prześladowania, entuzjazm ich ulatnia się i gorliwość się kończy. Poselstwo Królestwa nie wytwarza w nich pożądanego owocu. Wina nie była w nasieniu, ani w rozsiewcy, ani w słońcu prześladowań, potrzebnych do dojrzewania – wina była w tym, że ich serca nie były odpowiednie; były twarde, kamienne.

GLEBA CIERNISTA

3. Nasienie rozsiane między ciernie przedstawia tych, którzy mają serca dobre i którzy, gdy usłyszą poselstwo Królestwa, oceniają i radują się z niego, lecz uczucia ich są podzielone. Dozwalają, aby troski obecnego żywota i zamiłowanie do bogactw zajmowały znaczną część ich uczuć, do takiego stopnia, że poselstwo Królestwa nie ma sposobności przynieść pożytku takiego, który mógłby się podobać Panu.

Zauważmy, że te ciernie nie przedstawiają, jak to niektórzy tłumaczą, loteryjne lub karciane gry, knajpy lub inne miejsca niesławy, lub też tajne grzechy i występki. Takie rzeczy nie powinny wcale imponować chrześcijanom. Pan powiedział wyraźnie, że ciernie przedstawiają "pieczołowanie świata tego i omamienie bogactw”.

Z tego wynika, że każdy chrześcijanin, mężczyzna lub niewiasta, którzy, po przyjęciu poselstwa prawdy o Królestwie, dozwoliliby troskam życiowym i ułudom bogactw zadusić i zniweczyć swe sposobności, co do Królestwa, zaliczeni są do klasy reprezentowanej w glebie ciernistej. Bardzo porządni ludzie, gościnni, wyszkoleni, itd., należą do tej klasy.

ROLA DOBRA

4. Według tej przypowieści, trzy klasy wierzących znajdą się w Królestwie – albo można też powiedzieć, że będą oni jedną klasą, w tym znaczeniu, że przyniosą właściwy pożytek i zostaną przyjęci przez Pana do Królestwa, lecz różnica pomiędzy nimi zachodzi pod względem obfitości owocu – niektórzy przynoszą owoc trzydziestokrotny, inni sześćdziesięciokrotny a jeszcze inni stokrotny.

Pan nie tłumaczy różnicy pomiędzy tymi owocami, lecz możemy bezpiecznie wnosić, że miara owocu będzie mierzona według stopnia miłości i gorliwości w sercu. Osoby najwięcej oceniające i najbardziej miłujące sprawy Pańskie, będą najgorliwsze w swoich staraniach, aby poznawać wolę Pańską i tacy przyniosą najwięcej owocu – stokrotny – i tacy też będą mieli najprzedniejsze miejsca w Królestwie.

Św. Paweł oświadcza, że jak gwiazda od gwiazdy różni się w jasności, tak będzie i z tymi, którzy dostąpią pierwszego zmartwychwstania – wszyscy okażą się chwalebnymi, lecz niektórzy błyszczeć będą wspanialszym blaskiem, z powodu ich większej gorliwości, a tym samym byli bardziej przypodobani obrazowi Pana, więc i w chwale będą Jemu więcej podobnymi. Jezus również powiedział, że będą wyróżnienia pomiędzy tymi, którzy z Nim zasiądą na stolicy; On zapewnił Jakuba i Jana, że jeżeli oni są gotowi pić z Jego kielicha i być ochrzczonymi Jego chrztem śmierci, to na pewno zasiądą z Nim na Jego stolicy; ale czy otrzymają miejsca najprzedniejsze pod względem wyróżnienia i zaszczytu, nie było Jego decyzją. Te będą dane według postanowienia Ojca; zapewne według zasad sprawiedliwości.

Miejsca najprzedniejsze, w pobliżu Odkupiciela, otrzymają ci, którzy w tym życiu okażą najbliższą harmonijność z charakterem Bożym, przez swoją gorliwość i miłość do Boga, do prawdy i do braci.

Nie mamy jednak przypuszczać, że osoby reprezentowane w glebie ciernistej i przydrożnej będą ponosić wieczne męki za swoją niewierność w sprawach Królestwa; ani też nie mamy rozumieć, że inni, którzy w tym życiu wcale nie słyszeli o tym Królestwie, będą z tego powodu skazani na wieczne męki. Oni wszyscy wszakże stracą ten wspaniały przywilej i chwalebne błogosławieństwo uczestniczenia w Królestwie, lecz będą mogli jeszcze dostąpić błogosławieństw restytucyjnych, które, po ustanowieniu tegoż Królestwa, spłyną na całą ludzkość.

W.T. R-5038-1912
Straż 01/1964 str. 12-14

Do góry