R-5264

Śmierć Adamowa czy ofiarnicza.

PYT. – Przypuśćmy, że ktoś z poświęconych świętych Bożych umarłby z powodu jakiegoś kataklizmu – ognia, powodzi etc. – czy taka śmierć byłaby śmiercią Adamową, czy też śmiercią ofiarniczą?

ODP. – Poświecone dziecko Boże nie mogłoby umrzeć śmiercią Adamową. Jego śmierć byłaby albo śmiercią ofiarniczą, albo Wtóra Śmiercią. Jeśli wtedy, gdy umarło, ono było poświęconym dzieckiem Bożym, to jego śmierć byłaby jedynie uzupełnieniem tego poświęcenia, którego ono poprzednio dokonało. Nasze życie staje się, przez owego wielkiego Arcykapłana, świętym i przyjemnym, mniejsza o to, w jakiej formie śmierć nastąpiłaby. Lecz jeśli tymczasem, to poświęcone dziecko Boże odwróciłoby się od Boga, to znaczyłoby dla niego drugą śmierć. Jeśli ono grzeszy dobrowolnie, rozmyślnie, to popełnia ono grzech na śmierć. – (1 Jana 5:16).

ROZWÓJ CHARAKTERU.

PYT. – Jak wiele podobieństwa charakteru naszego Pana, Jezusa Chrystusa, musimy osiągnąć na tej stronie zasłony, żebyśmy mogli mieć zupełną nadzieję stania się wybranymi na drugiej stronie zasłony?

ODP. – Bóg Jehowa nie przyjmie tego, co jest niedoskonałe. Nawet nasza ludzka natura, stawiona mu ofiarniczo przez Arcykapłana, potrzebowała być najpierw przykrytą zasługą samego Kapłana i być tym sposobem udoskonalona, zanim mogła być przyjęta przez Boga. Gdy myślimy o samych sobie, pamiętać mamy, że posiadamy to Nowe Stworzenie w naczyniu ziemskim. To, co musi mieć podobieństwo Chrystusowe, jest właśnie owe Stworzenie Nowe.

W ciele naszym, my jesteśmy oblężeni przez ciało, świat, i przez diabła. Wszystkie te rzeczy przyczyniają się do przeszkodzenia Nowemu Stworzeniu w działaniu doskonale w tym starym ciele. Wola nie może być inną, jak doskonałą, ponieważ Jezus mówił, „Błogosławieni czystego serca” (Mat. 5:8). Czystość serca musi być absolutna.

Ci, których zamiary są czyste, których pobudki są czyste, którzy pragną tego, co jest najlepsze – łakną najlepszego – są czystego serca. Tacy mogą mieć z tego wielką pociechę, mogą mieć zupełną ufność ku Bogu odnośnie chwalebnych rzeczy, które On obiecał; ponieważ oni nie mogą nic uczynić nad to najlepsze, na które mogą się zdobyć w tym śmiertelnym ciele – i tym sposobem ukazać swą pobożność.

W.T. R-5264 -1913 r.
Strażnica 02/1914 str. 11

Do góry