R-5831

KAZANIE ŚW. PIOTRA W DNIU PIĘĆDZIESIĄTNICY

Znaczenie Pięćdziesiątnicy – Mówienie innymi językami – Wyjaśnienie tego przez Św. Piotra – Dawid nie wniebowzięty – Mówił nie o sobie, ale proroczo o zmartwychwstaniu Chrystusa – Przebodzony do serca – Inne typiczne wyrażenia – Nikt nie będzie zbawiony przez nieświadomość, Jezus umarł za wszystkich.

Lekcja z Dz.Ap. 2:21-39 “I stanie się, że ktobykolwiek wzywał Imienia Pańskiego, zbawiony będzie" – werset 21.

Lekcja niniejsza jest jedną z najciekawszych, ponieważ obejmuje w sobie znaczny obszar prawdy. Apostołowie stosując się do polecenia Pańskiego czekali w górnym pokoju na błogosławieństwo Pięćdziesiątnicy, potrzebne do uzdolnienia ich w wielkim dziele ogłaszania Ewangelii, jako przedstawiciele i mówcze narzędzia Jezusa i Boga. Błogosławieństwo to, czyli Duch Św. spłynął na nich w pięćdziesiątym dniu po Pańskim zmartwychwstaniu zgodnie z figurą Starego Zakonu. - 3 Moj. 23:15-21, l Kor. 15:20.

Apostołowie dostąpili spłodzenia z Ducha Świętego, a wraz z tym pewnych zewnętrznych manifestacji cudownej mocy, których mogli udzielać innym wiernym przez wkładanie na nich rąk. Te specjalne dary Ducha dane były widocznie w tym celu, aby dopomagały do utwierdzenia Kościoła i do odznaczenia Apostołów jako specjalnych przedstawicieli Bożych. Było ich wszystkich jedenastu aż do chwili, kiedy Pan wezwał św. Pawła, który “nie był podlejszym niżeli oni bardzo wielcy Apostołowie" (2 Kor. 12:11). Apostołowie ci reprezentowani w ich naukach są z nami aż dotąd.

Chociaż później niektórzy biskupi mienili się też być apostołami to jednak nie mieli do tego upoważnienia w Piśmie Świętym, nigdy nie posiadali owych pierwotnych cudownych darów i o których Sam Jezus powiedział, że to ich przyswajanie sobie autorytetu było fałszywe - Obj. 2:2. Z śmiercią Apostołów i tych, którym oni dary przekazali przeminęło posiadanie tych cudownych darów i zastąpione zostało owocami Ducha, rozwiniętymi znajomością, wiarą i posłuszeństwem.

SYNOPTYKA PIOTROWEGO KAZANIA

Apostołowie korzystając z daru języków, zaczęli przemawiać do zgromadzonej rzeszy żydów, których w owym czasie świąt Pięćdziesiątnicy było dużo zgromadzonych w Jerozolimie, nie tylko mieszkańców Jerozolimy, ale i z różnych innych części świata, wielkie rzesze znajdowały się w tym mieście, aby, zgodnie z wymaganiami zakonu, chwalić Boga w świątyni. Z ubioru itd. Apostołowie byli rozpoznani jako Galilejczycy. Wielkie więc zdziwienie ogarnęło słuchaczy, gdy usłyszeli Apostołów mówiących różnymi językami narodów okolicznych. Z początku niektórzy mniemali, że byli oni pijani i wymawiali tylko niektóre obce wyrazy, lecz po pewnym czasie przy każdym z Apostołów zebrały się gromady słuchaczy i słyszeli ich mówiących ich językami. To nie tylko, że zwróciło uwagę słuchaczy na Apostołów, ale zademonstrowało Boską moc i poselstwu ich dodało większej siły.

Główną treścią kazania Piotrowego było, że Jezus, który został ukrzyżowany, powstał od umarłych i że obecnie wylał tę cudowną moc na Swoich naśladowców. Wspomniał również proroctwo Dawidowe tyczące się zmartwychwstania Mesjasza. Proroctwo to brzmi: “Bo nie zostawisz duszy mojej w grobie” - w “Sheol", w “hades". Ps. 16:10, Dz. Ap. 2:25. Apostoł wykazał, że to wypełniło się w Jezusie, którego Bóg wzbudził od umarłych, lecz nigdy nie wypełniło się w wypadku Dawida, który dotąd spoczywa w grobie, oczekując poranku zmartwychwstania. Dawid, jako prorok Boży przepowiedział w tym psalmie o zmartwychwstaniu Chrystusa Pana.

Tłumacząc te różne szczegóły, apostoł wykazał też sprawiedliwość naszego Pana, piękność Jego nauki, niegodziwość tych, co znienawidzili Go i ukrzyżowali bez przyczyny, a także iż cały naród żydowski był winny przed Bogiem, ponieważ oni wszyscy, jako jeden lud znajdowali się pod Przymierzem Zakonu, a działalność ich przywódców ściągnęła winę i potępienie na cały ten naród. Trzy tysiące słuchaczy uwierzyło. Sprawa została tak wyraźnie przedstawiona, że zostali poruszeni i przerażeni w swych sercach i przejęci obawą i skruchą wołali: “Co mamy teraz czynić"? Odpowiedzią było: “pokutujcie" - Bóg jest miłosierny, On wam przebaczy. Tłumacząc dalej sprawę, apostoł powiedział, że przywódcy ich popełnili tę zbrodnię w nieświadomości, przeto Bóg łaskawie przebaczył ją tym wszystkim, którzy przyznają się do tego grzechu i prosić będą Boga o przebaczenie. Słuchacze w liczbie około trzech tysięcy uczynili to, poświęcili się Bogu i stali się naśladowcami Jezusa.

BOSKA ŁASKA WNET WRÓCI DO IZRAELA

Pismo Święte poucza, że naród żydowski z powodu odrzucenia i ukrzyżowania Mesjasza został odsunięty od łaski Bożej. Zbliża się jednak czas, że oni powrócą do tej łaski. Oczy ich były zaćmione już przez 19 stuleci tak samo jak i nieomal wszystkich narodów całego świata. Mało było takich, których oczy wyrozumienia zostały otworzone do poznania prawdy w tych sprawach. Św. Paweł potwierdza to, gdy mówi: “Bóg świata tego oślepił zmysły niewiernych, aby im nie świeciła światłość Ewangelii chwały Chrystusowej” - 2 Kor. 4:4.

Jednakowoż Bóg zapewnia przez proroka, że w słusznym czasie oczy ślepych a uszy głuchych będą otworzone (Iz. 35:5). Żydzi najpierw a ostatecznie wszyscy inni, dostąpią znajomości o Boskiej łasce w Chrystusie Jezusie. I wtedy od nich będzie zależeć świadomie przyjąć tę łaskę lub ją odrzucić. Ci, którzy naonczas odrzucą, będą gorszymi od wszystkich, którzy dziś odrzucają, ponieważ obecna niewiara wynika przeważnie z nieświadomości i przesądów. Gdy ludzie doprowadzeni zostaną do zupełnej znajomości, posłuszni i wierni dostąpią wiecznego żywota, gdy zaś ci, którzy łaskami i sposobnościami Tysiąclecia pogardzą, trwając w uporze i grzechu, pójdą do śmierci wiecznej.

Względem Żydów w tym czasie przyszłym, napisane jest, że patrzeć będą na Tego, którego przebodli i płakać nad Nim będą, a także iż wtedy Bóg wyleje na nich ducha łaski i modlitw. (Zach. 12:8-10), Lecz to przywrócenie Boskiej łaski cielesnemu Izraelowi nie nastąpi prędzej aż duchowy Izrael zostanie skompletowany. Badacze Pisma Św. wierzą, iż obecnie znajdujemy się w zaraniu nowej dyspensacji, że klasa Kościoła zostanie wnet dopełniona i uwielbiona z Chrystusem w Jego Królestwie i że w następstwie tego Boskie miłosierdzie rozpocznie swą działalność w stosunku do Żydów. Taką zdaje się wyraźna nauka św. Pawła w jego liście do Rzym. 11:25-32.

PRZEKLEŃSTWO BĘDZIE ZDJĘTE

Innym dość ważnym szczegółem w lekcji niniejszej jest to, że piekło, do którego poszedł Jezus według słów apostoła (Dz. Ap. 2:27), nie było miejscem ognia i mąk, ale był to grób, stan śmierci. Pamiętać nam trzeba, że to samo słowo - piekło - sheol, hades, czyli grób - używane jest w Biblii w zastosowaniu do całej ludzkości. Wszyscy, dobrzy i źli - starzy i młodzi, mężczyźni i niewiasty, wszystkich narodów - zstępują do biblijnego piekła i, według Pisma Św. śpią w tym piekle, czekając za porankiem zmartwychwstania, za wzbudzeniem wszystkich - nie wszystkich naraz, ale “każdego w swoim rzędzie", czyli w swoim porządku - l Kor. 15:23.

Pismo Św. wyjaśnia, że znajdujemy się obecnie w okresie nocy, w której Szatan jest “księciem tego świata" (Jana 14:30), a grzech i śmierć są panującymi. Lecz ono mówi też o nowej dyspensacji, o chwalebnym poranku nowego dnia, w którym Boskie błogosławieństwo, przez Królestwo Chrystusowe spłynie na wszystkich, dając każdemu sposobność wiecznego żywota. Nie będzie to taka sama sposobność, jakiej teraz dostępuje Kościół, czyli nie będzie sposobnością ubiegania się o chwałę, cześć i nieśmiertelność na poziomie duchowym - ale sposobnością powrotu do ludzkiej doskonałości i do wszystkiego tego co było stracone w ogrodzie Eden a odkupione na Kalwarii.

PIĘKNO NASZEGO ZŁOTEGO TEKSTU

Tu warto zauważyć, piękność wiersza 21 naszego złotego tekstu. Śmierć Jezusowa gwarantuje, że wszyscy, którzy będą wzywać imienia Pańskiego w szczerości serca, zbawieni będą od grzechu i śmierci. Jest to gwarancją, że wszyscy zostaną doprowadzeni do stanu dostatecznego wyrozumienia, aby błogosławieństw tych pożądać i starać się o nie. Poganie jak i Żydzi, czyli olbrzymia większość ludności całego świata a nawet krajów tzw. cywilizowanych i chrześcijańskich, nie mają uszu do słuchania, ani serc do przyjęcia tych rzeczy w czasie obecnym. Tylko nieliczne jednostki z pomiędzy narodów dostąpiły dotąd tego błogosławieństwami, tylko ci uszli ze stanu nieprzyjaźni z Bogiem do społeczności z Nim, a zupełnego zbawienia i uwielbienia do chwały, czci, nieśmiertelności i współdziedzictwa w Królestwie Chrystusowym dostąpią przy pierwszym zmartwychwstaniu. Następnie, przez nich, błogosławieństwo oświaty, znajomości i restytucji dosięgnie każdego członka rodzaju ludzkiego dając każdemu sposobność osiągnięcia żywota wiecznego we wszechświatowym Raju.

W.T. R-5831-1916
Na Straży 3/1970 str. 33-35